به نقل از «خبرآنلاین»

بی پناهانِ از یاد رفته!

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۲۱۴۷

هرچند می‌دانیم که واژه «سینما» در گذر زمان، در پیوند با سایر پدیده‌ها، ترکیب‌های متفاوتی به وجود آورده است که از جمله آن‌ها، ترکیب‌هایی چون «سینمای سیاسی» و «سینمای اجتماعی» است که در بسیاری از نوشته‌ها و نقدهای منتقدان سینمایی، بارها و بارها از آنها استفاده شده است.

با نگاهی گذرا می‌توان چنین دریافت که ترکیب واژگانی سینمای اجتماعی، چندان معقول و پذیرفتنی به نظر نمی‌رسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر باور داشته باشیم که حتی در گونه‌های علمی تخیلی و فیلم‌های فانتزی و مخیَل نیز همواره انسان و یا جامعه انسانی، محور این گونه آثار بوده است، شاید به سادگی نتوانیم به گونه مستقل و مُجرّدی از گونه‌های سینمایی با نام سینمای اجتماعی قایل باشیم. چرا که به دلیل محوری بودن موضوع «انسان» در یک اثر سینمایی، حتی فیلم‌هایی چون: «اودیسه فضایی۲۰۰۱» (استانلی کوبریک)، «ای تی» (استیون اسپیلبرگ) و یا «متروپولیس» (فریتزلانگ) را هم می‌توان به اعتباری، فیلم اجتماعی به حساب آورد و آنها را در کنار فیلم شاخصی چون «دزدان دوچرخه» ساخته به یادماندنی «ویتوریودسیکا» جای داد که آشکارا به زندگی اجتماعی و مصایبِ مردمان ایتالیای بعد از جنگ، می‌پردازد.

گاه از نگاه برخی منتقدان یا کارشناسان و صاحب نظران سینمایی در ایران، آشکارا با این باور روبه‌رو می‌شویم که فیلم اجتماعی باید به فیلم‌های «مستند» یا «مستندنما» بسیار شبیه یا نزدیک باشد. یا به طور قطع باید در آنها از طبقات فرودست جامعه، زندگی کارگران و مشکلات حاشیه‌نشینان شهرهای بزرگ و... حرف زد. چنین نگاهی در برخی نظام‌های سیاسی جهان از جمله تفکر غالب در کشورهای چین و شوروی سابق، ریشه داشته است.

در سینمای ایران، وقتی در مقام ارایه نمونه‌ای از یک فیلم اجتماعی بر می‌آیند، بی‌درنگ از نمونه‌هایی چون «نرگس» یا «زیر پوست شهر» (رخشان بنی‌اعتماد) و «سنتوری» (داریوش مهرجویی) در قالب فیلم‌های سینمایی نام می‌برند که به ویژه در فیلمی مثل «زیر پوست شهر»، فضاسازی‌های انجام شده، با توجه به حذف بسیاری از زرق و برق‌ها و شکوه و جلال موجود در فیلم‌هایی با هزینه‌های تولید سنگین و آرایه‌ها و صحنه‌های پُرآب‌ورنگ، کارهایی بسیار واقع‌گرا و مستندنما به نظر می‌رسد.

وقتی از نابهنجاری‌ها سخن می‌گوییم، تنها به پدیده‌های زشت و ناپسندی از رفتارهای نامناسب اجتماعی همچون اعتیاد، دزدی و انواع کارهای خلاف و یا قتل و غارت‌ها اشاره نداریم، بلکه بروز هرگونه نابهنجاری‌های رفتاری در روابط انسانی (از سردی روابط خانوادگی گرفته تا پیوندهای نادرست عاطفی میان افراد یک خانواده و فاصله عاطفی میان اولیا با فرزندانشان) نیز می‌تواند در دایره رفتارهای نابهنجار گنجانده شود و به بهانه توجه به مسایل اجتماعی، دستمایه کار فیلمنامه‌نویسان و فیلمسازان قرارگیرد، به ویژه که می‌دانیم، در آسیب‌شناسی مشکلاتی چون اعتیاد، سرچشمه این معضل اجتماعی را باید در خانواده‌ها جُستجو کرد.

در اغلب مستندهای اجتماعی، مستندساز بی آنکه خود بخواهد، ناآگاهانه به سمت و سویی کشیده می‌شود که فیلم او به دلیل انتخاب یک موضوع اجتماعی با درونمایه‌ای که تلخی‌های فراوانی در مضمون اثر یافت می‌شود، به سادگی به سیاه‌نمایی متهم می‌شود. تناقض آشکاری که به جای اقناع مخاطبان چنین نگاهی، مسئولان و متولیان امور اجتماعی را زیر سوال می‌برَد. به همین روی، در مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» به دلیل نوع روایت و ساختار هوشمندانه اثر، فیلمساز به سیاه‌نمایی متهم نمی‌شود. به ویژه که برخلاف نام و عنوان فیلم، در عمل، آنچه در فیلم رخ می‌دهد، بر این باور تکیه و تاکید می‌کند که جمع پرمهر و بی بدیل خانواده – در هر جایگاه اجتماعی و طبقاتی که باشد- آن چنان پُرجاذبه و محیطی گرم و دوست داشتنی است که حتی برای آدم‌هایی که در اوج آلودگی‌هایشان به انواع مواد مخدر، بازهم پناهگاهی مطمئن و دوست داشتنی به حساب می‌آید. به روی است که فصل پایانی این مستند با کارکرد درست و سنجیده‌ای در حد یک فیلم داستانی ملودرام، اشک شوق در چشمان ِ بیننده فیلم می‌نشاند و به آدم‌های کارتن‌خواب فراموش شده نیز می‌گوید که خانه در انتظارشان است. برای بازگشت به آغوش گرم خانواده، در هر گروه سنی و اجتماعی که قرار داشته باشند (چه زن و چه مرد) تنها به اندکی خودباوری، همت و امید به رستگاری نیاز است.

در ساختار روایی فیلم، حضور «سپیده علیزاده»، در جایگاه مدیر مرکز (نور سپید هدایت) ویژه نگهداری زنان کارتن‌خواب در میدان شوش تهران، به عنوان یک عامل پیش برنده و به نوعی همانند یک شخصیت محوری در فیلم‌های داستانی و سینمایی، حضوری بسیار تعیین‌کننده دارد. جدا از مسئولیت اجتماعی چنین چهره‌ای که ما از آغاز تا پایان فیلم در اشک‌ها و لبخندهایش با او همراهی می‌کنیم، در این مستند نیز در اعماق گروه‌های اجتماعی آسیب دیده و به حاشیه رانده شده، در شرایط دشوار و غیربهداشتی، کنار آن‌ها قرار می‌گیرد و به دلیل حضورش در مرکزی که پناهگاه بسیاری از زنان آسیب دیده کارتن‌خواب شده است، برای زنان رانده شده از خانواده و دور از فضای عادی جامعه، به حامی و پشیبانی دلسوز بَدل شده است که بروز هر گونه اختلال در این خدمت‌رسانی اجتماعی، دل یکایک آدم‌های چنین پناهگاه امنی را به لرزه می‌اندازد. به خصوص که نتیجه برخی پژوهش‌ها نشان داده است در گروه زنان و دختران معتاد و کارتن‌خواب در مقایسه با گروه آسیب دیدگان مرد، تعداد کمتری، شانس بازگشت به خانه و آغوش گرم خانواده را خواهند داشت. به همین روی به نجات بخشی زنان و دختران آسیب دیده باید حساسیت بیشتری نشان داده شود.

در این فیلم مستند، از معرفی مستقیم آدم‌های آسیب دیده آگاهانه پرهیز می‌شود و مخاطب فیلم، غیرمستقیم و از طریق گفتگوهای میان خانم علیزاده یا «مونا» که دستیار امور اجرایی اوست، به مشکلات این آدم‌های رانده شده از خانه و خانواده و رنج‌هایشان پی می‌برَد. فصل جدا کردن «آرزو» از مادر و همچنین از پدر معتادش، با همه تلخی‌هایش، نشان دهنده این حقیقت است که گاه برای یک نجات یک بیمار باید به سختی‌های یک جراحّی سنگین رضایت داد. به همین روی، در فصل دیگری از فیلم که مددکار به مادر آرزو تصویر شاد و تر و تمیز شده دخترش (آرزو) را به او نشان می‌دهد، مخاطب فیلم به سادگی می‌پذیرد که جدا کردن دخترک از مادرش، کار درستی بوده است.

وقتی دوربین مستندساز ما را به حریم خانوادگی خانم علیزاده (پدر و مادرش) و بعد با همسرش آشنا می‌کند، به خوبی در می‌یابیم که علیزاده این شغل یا این دغدغه‌مندی را انگار به اراده خودش انتخاب نکرده است، بلکه به عنوان نوعی رسالت و تعهّد اجتماعی، برای این خدمت‌رسانی انتخاب شده است. درست به همین دلیل است که وقتی از او به عنوان مادر زنان و دختران کارتن‌خواب یاد می‌شود، با توجه به گلایه‌های ظریف همسرش در می‌یابیم که بخشی از وظایف مادری خود را به همسرش سپرده است. همسری که صد البته با توجه به پیشینه آشنایی با رنج اعتیاد و دغدغه‌مندی خاص در این موضوع، برای به اجرا در نیامدن بسیاری از طرح‌های کارشناسانه در مسیر نجات بخشی معتادان و زنان آسیب دیده، نگاهی انتقادآمیز به مراکز و نهادهای مسئول دارد و به بهبودی این شرایط نابهنجار نیز چندان امیدوار نیست.

یکی از درخشان‌ترین فصل‌های فیلم، بخش پایانی این مستند شبه داستانی است که با زحمت زیادی، به کمک امکانات فضای مجازی‌، ترتیب دیدار غیرمنتظره مونا و پسرش (محسن) داده می‌شود. پسری که مادرش نزدیک به ۲۸ سال از او بی‌خبر مانده بود. فضای تراژیک و اشک‌انگیز چنین دیداری که در عین دلشادی مونا به وجود می‌آید، درست شبیه رقص و پایکوبی زنان آسیب دیده با ترانه «ای شاخ تر به رقص آی» با صدای محسن چاووشی یا شادی‌های بسیار کلیشه‌ای معتادان در فصل جشن تحویل سال نو است. آمیزه‌ای روشن از اشک و لبخند و تلخی‌های ریشه‌دار و شادی‌های زودگذر.

محسن اسلام‌زاده در مقام کارگردان اثر، در حد توانستن تلاش کرده است تا کاری تاثیرگذار فراهم سازد. همراهی و همدلی مخاطبان چنین مستندی، به روشنی نشان می‌دهد که فیلم با مخاطبانش به خوبی ارتباط برقرار می‌کند. به ویژه که در تدوین و موسیقی خاصی که متناسب با فضای کلی فیلم ساخته شده است، خلاقیت‌ها و نوآوری‌های آشکاری دیده می‌شود.

شاید یکی از شکل‌های متفاوت برخورد با زنان آسیب دیده‌ای که در این مستند می‌بینیم، شنیدن بی واسطه سرگذشت و تلخی‌های زندگی هریک از آنان، از زبان خودشان بود که گاه می‌تواند درجه اثرگذاری چنین آثاری را بالاتر ببَرد، با این همه، وقتی کارگردانی در طراحی شیوه روایی فیلم خود، می‌کوشد تا از کلیشه‌های رایج دور شود، باید به نوع نگاه او در انتخاب چنین روشی احترام گذاشت.

... و پایان کلام این که، امروزه بسیاری از روانشناسان و جامعه‌شناسان، به ویژه کسانی که در حوزه «روانشناسی اجتماعی» (social psychology) بررسی و پژوهشی جدی دارند، به خوبی می‌دانند که سینما در همان حالی که بازتاب دهنده شرایط اجتماعی ماست، در عین حال، همزمان می‌تواند در پیشگیری و کاهش آسیب‌های اجتماعی نیز سهم و نقش به سزایی داشته باشد. واقعیت این است که این نقش و وظیفه را تنها به هنر فیلمسازی در سینما و تلویزیون (در قالب فیلم‌های سینمایی، داستانی و مستند) نمی‌توان محدود کرد، چراکه با استفاده از ظرفیت‌های موجود در سایر هنرها از جمله: نقاشی، موسیقی، تِئاتر، نمایش‌های عروسکی و دیگر وسایل ارتباط شناسی (رسانه‌های دیداری و شنیداری) به ویژه شبکه‌های اجتماعی نوپدید و نوین و نظایر آنها نیز می‌توان در طرح مسایل اجتماعی از یک سو و پُرکردن اوقات فراغت گروه‌های مختلف سنی افراد جامعه از سوی دیگر، به خوبی از این هنرها بهره‌مند شد.

در عین نباید فراموش کرد که همه این هنرها و نمونه‌های متنوع آثار هنری، در نقش آیینه‌هایی هستند که تنها نشان دهنده دردهای جامعه‌اند، برای درمان این دردها، صد البته باید فراتر از کارکرد چنین آیینه‌های عیب‌نما، مسئولان و متولیان پیشگیری از این آسیب‌ها و همچنین درمانگران این درد و داغ‌ها، فراتر از شعارهای زیبا، دست به کار شوند و در عمل، این زخم‌های کهنه را درمان کنند.

۵۷۲۴۵

کد خبر 1724938

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: سینمای ایران سینمای مستند فیلم مستند زنان آسیب دیده کارتن خواب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۲۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک درصد آسیب‌های اجتماعی رفتار‌های «پرخطر» هستند/ غربالگری بیش از ۶.۵ میلیون دانش‌آموز

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه یک درصد از آسیب‌های اجتماعی رفتار‌های پرخطرند گفت: برنامه نماد و آیین نامه قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، آموزش و پرورش را مکلف کرده، کلیه دانش آموزان مدارس دولتی و غیردولتی را از جهت تحصیلی و رفتاری مورد رصد و پایش قرار دهد که امسال بیش از شش میلیون و ۶۰۰ هزار دانش آموز غربال شده‌اند.

 امیر تجلی نیا در نشستی خبری با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی در گذر زمان روندی افزایشی به خود گرفته است گفت: آسیب‌های اجتماعی متنوع‌تر از قبل شده، سن افراد درگیر کاهش یافته، مشهودتر شده، جنبه تلفیقی ترکیبی پیدا کرده، خانواده‌ها درگیر و به نوعی با نوزایی در آسیب‌های اجتماعی مواجهیم.

وی با بیان اینکه آسیب،‌های اجتماعی چرخه‌ای شده، یعنی دانش آموزی که دچار رفتار پرخطر فرار از منزل شده، درگیر آسیب‌های بعدی هم می‌شود افزود: آسیب‌های اجتماعی علت‌های متعددی دارند، بعضی از علت‌ها در گذشته بوده و همچنان اثر خود را حفظ کرده، بعضی از علت‌ها هم مربوط به چند سال اخیر است.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش درباره دسته‌بندی آسیب‌های اجتماعی ادامه داد: دسته بندی مختلفی از آسیب‌های اجتماعی وجود دارد؛ یک درصد از آسیب‌های اجتماعی رفتار‌های پرخطرند (مانند اختلال سوءمصرف مواد، آسیب به خود، خشونت و فرار از منزل یا مدرسه) که ویژگی این رفتار‌ها مسری بودن آن است یعنی از دانش‌آموزی به دانش‌آموز دیگر سرایت می‌کند.

تجلی‌نیا با بیان اینکه هنگام مواجه شدن با رفتار پرخطر تا جایی که امکان دارد افراد غیرضروری مطلع نشوند گفت: اگر بحث فراگیر و پیچید دانش‌آموزانی که در معرض خطر بودند باید مداخلات روی آنها انجام شود.

وی با بیان اینکه برنامه نماد (نظام مراقبت اجتماعی دانش آموزان) از سال ۱۳۹۴ مطرح شده است افزود: دانش‌آموزانی که درگیر مسائل و آسیب‌های اجتماعی هستند نیازمندی‌های مختلفی دارند (ممکن است دانش آموزی درگیر اختلالات روان شناختی، فقر مطلق، نیازمند درمان، نیازمند خدمات مددکاری، بد سرپرست یا بی سرپرست، حتی جان دانش آموز در معرض خطر باشد، کودک کار یا کودک خیابانی یا جزو اتباع یا دارای معلولیت باشد) بنابراین از طریق نماد به آنها رسیدگی می‌شود.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه عموما آسیب‌های اجتماعی در مدرسه تولید نمی‌شود ادامه داد: محل ظهور و بروز آسیب مدرسه است، از ابتدای دوره دوم ابتدایی شاهد بروز آسیب‌های اجتماعی هستیم ولی عموما علت آموزش و پرورش نیست.

تجلی نیا با بیان اینکه آموزش و پرورش اگر بخواهد نقش ایفا کند نه نیروی مورد نیاز دارد، نه بودجه، نه وظیفه ذاتی دارد و نه اگر اتفاقی بیفتد حمایت قانونی می‌شود عنوان کرد: هر مشکل دانش آموز متولی خود را دارد که باید دستگاه‌ها برای ارائه خدمات پای کار بیایند.

وی با بیان اینکه پیشگیری دارای ۲ بخش کنشی و واکنشی است که تفاوتشان در زمان مداخله است گفت: طبیعتا جنس پیشگیری در آموزش و پرورش باید پیشگیری کنشی باشد. دستگاه زمانی می‌تواند به دانش آموز مداخله ارائه کند که آسیب اتفاق افتاده باشد و به عموم بچه‌ها قبل از اتفاق دسترسی ندارد.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه نماد یک سند اعتلافی است که دستگاه‌های مختلف وظیفه ذاتی برای کمک دارند تا با همکاری، هم افزایی، ظرفیت‌ها، امکانات و برنامه‌ها به ارائه خدمت به دانش آموزان نیازمند بپردازند افزود: نماد یک نخ تسبیح است که تمام دستگاه‌هایی که باید به دانش آموزان نیازمند ارائه خدمت کنند کنار هم نخ می‌کند و چرخ دنده‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد.

وی با بیان اینکه ۸۰ درصد طرح سطح پیشگیری است افزود: به دانش آموزان آموزش مهارت‌های خود مراقبتی، به اولیاء آموزش مهارت‌های فرزند پروری، به همکاران آموزش مهارت‌های کنترل کلاس، مدیریت کلاس با توجه به حفظ سلامت روان دانش آموزان در ابعاد مختلف، همچنین ارائه مهارت‌های خود مراقبتی به دانش‌آموزان آموزش داده می‌شود.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه فرایند دوم نماد غربالگری است ادامه داد: آیین نامه قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ماده ۴۴، آموزش و پرورش را مکلف کرده، کلیه دانش‌آموزان مدارس دولتی و غیردولتی را از جهت تحصیلی و رفتاری در سامانه از طریق برنامه نماد، مورد رصد و پایش قرار دهند.

تجلی نیا ادامه داد: مدیر مدرسه مکلف است با شناسایی دانش آموزان در معرض خطر یا بزه دیده ضمن ارائه خدمات آموزشی، مشاوره فردی و خانوادگی، انجام مداخلات مختصر ضروری، حسب موضوع وقتی دانش آموز نیازمند معاضدت‌های قضایی، انتظامی و حمایت‌های اجتماعی است آنها را به بهزیستی یا دفتر حمایت از اطفال و نوجوانان دادگستری معرفی و ارجاع دهد.

وی با بیان اینکه در نماد، غربالگری پایه شامل دو بخش روان شناختی و آسیب‌های اجتماعی است گفت: در بخش روان شناختی، دانش آموزان پایه‌های مختلف، متناسب با مقتضیات، نیاز، سن و شرایط آزمون‌های غربالگری برای آنها طراحی می‌شود افزود: در دوره ابتدایی دو نسخه روانشناختی مربوط به والدین و آموزگار داریم.

تجلی‌نیا با بیان اینکه تا سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ آخرین سال غربالگری نماد، ۹۶۰ هزار دانش آموز غربال شدند ادامه داد: امسال غربالگری وسعت داده شده و تا امروز بیش از شش میلیون و ۶۰۰ هزار دانش آموز در پایه‌های سوم، پنجم، هفتم، هشتم و دهم غربالگری روان شناختی شده‌اند.

وی با بیان اینکه هشت خرده مقیاس بررسی شده شامل بیش فعالی، پرخاشگری، افسردگی، اضطراب، نقص در انجام تکالیف تحصیلی، نقص در خودفرمانی و خودگردانی به نوعی خود کنترلی، رفتار‌های خود آسیب رسان و سوء استفاده، هستند گفت: در دوره ابتدایی پایه اول هم غربالگری انجام شده است.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش یکی از درگاه‌های آسیب اجتماعی را میزان پیشرفت تحصیلی عنوان کرد و ادامه داد: وقتی دانش آموز دچار افت تحصیلی می‌شود، دچار شکست تحصیلی و ترک تحصیل می‌کند، از مدرسه خارج می‌شود و در بسیاری از موارد درگاهی برای ورود به آسیب‌های اجتماعی به وجود می‌آید.

تجلی نیا با بیان اینکه قانون حمایت از اطفال و نوجوانان می‌گوید دانش آموز تا وقتی در مدرسه است از آسیب‌های اجتماعی تا حد زیادی مصون است عنوان کرد: وقتی دانش آموز از مدرسه خارج شود به نوعی احتمال درگیر شدن با آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد.

وی با بیان اینکه اختلالات یادگیری اگر به موقع شناسایی و درمان نشود خیلی سریع بر افت تحصیلی، شکست تحصیلی و ترک تحصیل فرد تاثیر می‌گذارد اظهار کرد: بنابراین در پایه اول، آزمون غربالگری اختلالات یادگیری برای اولین بار در سطح کشور طراحی و اجرا شد.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه غربالگری نماد دو مرحله دارد افزود: در مرحله اول همه توسط نیروی غیر متخصص غربال و اگر دانش آموزی در مرحله یک قرمز شود به مرحله دوم غربال ارجاع داده می‌شود و در مرحله دوم که تشخیص یا مصاحبه تشخیصی است نیروی تخصصی کار غربال را انجام می‌دهد.

تجلی نیا فرایند سوم نماد را مداخله مختصر عنوان کرد و گفت: این مداخله وظیفه کلیه پرسنل و کارکنان مدرسه (مدیر، معاون، مربی) غیر از مشاور است، زیرا مشاور وظیفه مداخله تخصصی را دارد.

وی با بیان اینکه در نماد سه ورودی سطح نشانگان، پیمایش غربالگری (کل بچه‌ها غربال شوند) و فوریت‌ها وجود دارد گفت: دانشگاه فرهنگیان در این خصوص می‌تواند نقش بزرگی داشته باشد؛ دانشجو معلم‌ها آینده معلمان کشور را می‌سازند بنابراین باید آموزش‌های خیلی عمیق و دقیقی به آن‌ها ارائه شود.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه در سند نظام جامع مصوب شورای عالی آموزش و پرورش با امضای رئیس جمهور ۲۰ نمره از ارزشیابی کلیه کارکنان آموزش و پرورش به ایفای نقش در حوزه تربیت، راهنمایی و مشاوره داده می‌شود ادامه داد: عملیاتی کردن این بند می‌تواند به فرایند نماد در مدارس کمک کند.

تجلی نیا با بیان اینکه نماد، معلم محور است گفت: اگر معلم آموزش خوب ببیند، انگیزه داشته باشد، وظایفش را به خوبی ایفا کند ما هم در بخش پیشگیری، غربالگری و درمان به موقع و موثر خیلی جلو خواهیم رفت.

وی با بیان اینکه در طول سال گذشته آموزش‌های حضوری برای مشاورین، رابطین مشاوره، اولیا، مدیران مدارس به شکل مجازی برگزار شد گفت: امیدواریم بابهبود وضعیت اعتبارات در حجم وسیع بتوان قانون حمایت از اطفال نوجوانان و نظام مراقبت اجتماعی دانش آموزان را به کلیه آموزگاران، دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان و مدیران مدارس ارائه کنیم.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش فرآیند چهارم را درمان عنوان کرد و افزود: در بخش درمان طبق سند نظام جامع آموزش و پرورش هسته‌های مشاوره به مراکز مشاور ارتقاء و مکان مستقل با هر ناحیه و منطقه، ارائه خدمات مشاور مراقبتی می‌دهند.

تجلی نیا با بیان اینکه تاکنون نزدیک به ۷۰۰ مرکز مشاور راه اندازی شده است ادامه داد: تخصیص نیرو به آنها تعلق گرفته و به مرور مراکز تجهیز می‌شوند، این مراکز بازو‌های عملیاتی نماد در سطح ناحیه، منطقه و شهرستان هستند.

وی فرایند پنجم را ارجاع دانش آموزان نیازمند معاضدت قضایی، حمایتی، مراقبتی و حمایت‌های اجتماعی به دستگاه‌های مربوطه عنوان کرد و گفت: ارزیابی وضعیت دانش آموز انجام و در نهایت اقدامات لازم انجام می‌شود.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه در برنامه نماد، سازمان برنامه و بودجه رئیس برنامه، قوه قضاییه نایب رئیس و آموزش و پرورش دبیر این برنامه در سطح کشور هستند افزود: آیین نامه اجرایی نماد ابتدا در شورای سیاست گذاری نماد، سپس در شورای اجتماعی کشور مصوب شد که ظرف روز‌های آینده به دستگاه‌ها برای اجرا ابلاغ می‌شود.

تجلی نیا با بیان اینکه دو بخش مهم ضمانت اجرایی ارائه خدمت به دانش‌آموزان است گفت: حضور پررنگ استانداران در جلسات شورای نماد، نظارت و پیگیری وزارت دادگستری بخصوص مرجع ملی کودک در بخش پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه تاثیرگذار است.

وی با بیان اینکه نماد صرفا برنامه و مسیر صحیح برای خدمت به دانش آموزان است عنوان کرد: این کار نیازمند پای کار آمدن دستگاه ها، اعتماد دانش آموزان، اولیاء و آموزگاران برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و مصون کردن آنها با ارائه آموزش‌های خودمراقبتی است تا اگر کسی درگیر شود در مراحل اولیه شناسایی و ارائه خدمات ببیند.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه در نماد اصولی مانند حفظ رعایت اخلاق حرفه ای، محرمانگی اطلاعات وجود دارد گفت: هر چند سال یکبار اطلاعات پاک می‌شود.

تجلی نیا یکی از اصول نماد را دریافت خدمات مراقبتی دانش‌آموز در حین دریافت خدمات آموزشی عنوان کرد و افزود: هدف این است دانش آموز از خانواده هم جدا نشود.

وی به طرح همیار مشاور اشاره کرد و گفت: این طرح در دوره اول و دوم متوسطه اجرا می‌شود؛ در این طرح دانش آموزان کاندید، یک دانش آموز را به عنوان همیار مشاور انتخاب می‌کنند تا با دریافت آموزش‌های خاص، به خود و سایر دانش آموزان در جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی ایفای نقش می‌کند.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه در آموزش و پرورش با کمبود نیروی مشاور مواجهیم ادامه داد: امسال ۶۰۰۰ نیروی مربی سبک زندگی که وظایف مراقب سلامت، معلم ورزش، مربی تربیتی و مشاور دارند و همچنین ۸ هزار نفر مربی مشاور استخدام می‌شوند تا کمبود‌ها جبران شود.

تجلی نیا به خط ۱۵۷۰ اشاره کرد و گفت: خط ملی نماد، خط فوریت و مشاوره است. در ایام هدایت تحصیلی نیز نقش هدایت تحصیلی به دانش آموزان را برعهده داشت؛ مشاوران آموزش و پرورش از ساعت هشت صبح تا هشت شب پاسخ گوی افراد هستند.

وی با بیان اینکه دانش آموز بداند وقتی بهم ریخت و نیازمند گوش شنوا بود یک خط است که می‌تواند تماس بگیرد، مسئله و مشکلاتش را مطرح و افرادی به مشکلاتش گوش و راهکار عملیاتی ارائه می‌دهند عنوان کرد: در تلاش هستیم این خط سه رقمی شود، اکنون این تماس‌ها رایگان بوده و فقط هزینه تلفن برای دانش آموز محاسبه می‌شود.

مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه هدایت تحصیلی نقش پر رنگی در بحث آسیب‌های اجتماعی دارد گفت: در آزمون توانایی و رغبت تاکنون بیش از ۹۱ درصد شرکت کرده و تا آخر اردیبهشت فرصت برای شرکت وجود دارد.

تجلی نیا به عوامل موثر در بخش پیشگیری اشاره و اظهار کرد: دو دسته عوامل محافظت کننده و عوامل خطر وجود دارد که ارتقای عوامل محافظت کننده و کاهش عوامل خطر هدف اصلی است. اگر بخواهیم در حوزه پیشگیری در آموزش و پرورش اقدامات موثر انجام دهیم باید به هر دو دسته عوامل توجه کنیم.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی آموزش و پرورش